Zaman devam ettiği ve ölüm var olduğu sürece yazacağım. Bu süreç içerisinde geçmiş ve geleceğin etkileri bu satırlara kazınacak. Eğer ben yazıyorsam dizelerimde ruhumdan da bir parça vardır.
15 Mart 2020 Pazar
İşkence
Tahrip edici, kutsal bir işkence...
Günahlar en az o volkan kadar yakıcıydı.
Her bağırışta biraz daha akardı yalnızlığın cıvıltısı.
Gizli bir sözdü, eğer açıklansaydı doğmadan ölürdü.
Eksik kalmış bir hatıraydı, eğer yaşansaydı ölmeden doğardı.
Geçip gitti, avuçlarıma birkaç mücevher verdi.
''İmkansız, hayır, henüz değil!'' dedi biri.
Ama ne yazık ki kırbaç darbeleriyle işkence devam etti.
Göğe uzanan salkımların arasında,
Bir ölüm çekimi gibiydi, hiç unutulmayacak cinsten.
Duvarların ardı yasaklıydı, eğer geçilirse yüreğim yanardı.
Çoktan kül olmuştu, gökyüzünü kirletemeden döküldü bilinç uçlarıma.
Bu, soysuzlaşmamış bir yaşayışın mükemmel bir serenatıydı.
Bu, bir başyapıttı lakin herkes sağırdı.
Göz alıcı saniyelerin altına saklanan acıydı gerçek.
Bu yüzden kimse kalmamıştı geriye dönecek.
''Durun, birkaç dakika verin bize!'' dedi biri.
Sanılanın aksine, işkence fütursuzca devam etti.
Delirircesine, biraz da severcesine,
Hissedercesine veyahut ölümden dahi gözetircesine,
Her resimciğin altına çekilmişti tebessümle.
Kaç kez yutulmuşsa karanlığa gezegenler kara delik yüzünden,
O kadar kez aklımı kesti, çaresizce boğulurken.
Son nefese ithafen gerçekleştirilen teslim olmak ihaneti,
Çığlıkların duvarlara çarpıp geri geldiği şüphe anında,
Dişlerimi aniden kırıp son bir savaşa sebebiyet verdi.
''Rahat bırakın bizi artık, çıkın gidin yalnızlığımızdan!'' dedi biri.
Büyük bir şaşkınlıkla, kırbaç darbeleri sessizliği terk etti...
Bu sadakate hakaret edenler birer ip bağladılar boyunlarına.
Onlar acımasızlığın cehennemine atladı,
Mahkumsa sonsuzluğa uçtu.
Onlar tek kullanımlık ömürlerini yok pahasına sattı,
Mahkumsa kanının boşaldığı mezara kavuştu.
''Yorgunluk ağır basıyorken yaşamaktan,
Yalnızlık akıyorken damarlarımdan,
Bu esaretten kurtulamak adına,
Yalanlar içinde olsam dahi doğruyu bulmak adına,
Bir sır seçip uğruna hayatımı adadım.
Nice özgürlükler ümidiyle kendimle savaştım.
Beyaz bayraklardan yoksun o savaş alanından,
Başka gönül kırgınlıklarıyla sağ çıktım.
Yine de çabaladım, en azından ben olmaya çalıştım''
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder