Tükenmek

Uzun zaman geçmemişti oysaki,
Verdiğim ve mücadele ettiğim savaşların,
O yürek burkan sonuçlarında kaldım bir başıma.
Gözyaşları ve şarkılarla doldurduğum gecelerimi,
Gülüşünün en güzel noktasına armağan etmek istedim.
Yazdığım tüm yaşanmış ve yaşanacak olan sevdaların,
Çimentodan bozma apartman temellerinde dahi,
Senin varlığın saklanırdı ben bile farkında değilken.
Ne kadar masummuşum o zamanlar.
Sahip olduğum tek şey adaletsiz bir aşktı sadece.
Geçti zaman defalarca düştüğüm yerlerden,
Bir başıma kalktım ayağa sen beni görmüyorken.
Zaman geçtikçe insan büyür gelişir derler ya!
Ne büyüyebildim ne de gelişebildim.
İstediği oyuncak alınmadığı için ağlayan çocuklar gibi,
Ağladım geçmişte defalarca seni istiyorken.
Geliştim zannederken öldürmüş ve yenmişken bu kadar acıyı,
Yenememişim hiçbir zaman seni.
Dersen ki eğer:
"Nedir tüm bu mücadelelerin,
Tüm bu kendini bilmez aşkın sebebi?"
Hemen güzelce bir cevap vereyim kadınım:
Anlayışa muhtaçtır yüreğim sevmek ister seni.
Bulamamıştır kendisi hiçbir yerde senden güzelini.
Olmuş karanlığın dostu zamanınsa rakibi,
Bunca anı geçmiş başından hiç unutmamış seni.
Kızgın yanardağların altından akan lavlarda,
Yaşıyordu beni her gün yakan sevda.
Sahillerin yalnız bırakılmış kayalarına oturup,
Gökyüzüne baktığım anlarda gelirdin aklıma.
Çıkarırdım sol cebimden bir sigara.
Yakardım onu ve gençliğimi.
Gençliğim ve zamanım yok olup giderdi belki ama,
Zihnimin kapısından hiçbir zaman yok olup gitmezdin.
Sevda yüklü kervanlar geçiyor yalnızlığın çöllerinde.
Alıcıları ben, alacakları ise bir parça aşktı.
Hiç mi getirmezdin aklına beni?
Getirmiş olsan dahi,
Önlerine yemek konup beslendikten sonra kovalanan,
O yardıma muhtaç sokak kedileri gibi,
Kovmuşsundur beni aklından.
Bunca zaman bir yalana inanmışım meğer.
Evet belki başkaları geçti bunun üstünden lakin,
Hiçbirisini kabul etmedi, edemedi içim.
Sen yanlış kişiye aşık oldun.
Merak etme ben de aynı hatadan müzdaribim.
Bir kurgudan bahsettim sana hani hiç ipucu vermediğim.
Şaheser vardı içinde bir de.
O şaheser sendin ben biliyordum sadece bunu.
Çünkü kimse senin güzelliğinin farkında değildi.
Ateşlerde yok etmediğim, edemediğim tek yaratıcımsın.
Dersen ki eğer:
"Neden?"
Söyle cevap vereyim meleğim:
Dört kişi buldum ben köşelerde kaybolmuşken.
Hepsinden ilhamlar ve dersler aldım ben,
Bir köşede ağlıyorken. 
Tükendiler sonra içimde onlar.
Sen tükenmedin sadece istesem de tüketemedim seni.
Aşktan nasibini hiçbir zaman alamamış,
Sahip olduğu tek şey kalemi ve zekası olan,
Yalnız bir adam haliyle yok olacağım.
Ya bu sevdam yok edecek beni.
Ya da ben çekeceğim tetiği.
Aksi takdirde bu kaybolmuşluk,
Tüketiyor ruhumu ve varlığımı.
Bunları okuyorken ağlıyorsan eğer,
Özür dilerim sevgilim,
Benim de sonum buymuş meğer.