Koridor

Çizik dar koridorlarda parçalanırdı içimdekiler.
Bir kıyametten sağ kalmaya çalışan duygularım,
Avcuma bir miktar zaman bırakıyorlar.
Bunun bir sevinç olduğunu sanarak,
Kirli zeminlerde insanlara yansıyordu kişiliğim.
Müebbet cezasına çarptırılmış bir katilin,
Hapishane hücresinin değiştirilmesine benziyordu yaşamak.
Durmaksızın farklı yerlerde aynı ateşle boğuşarak,
Bir sigara yakıp uzaklara dalmaktı sevmek.
Yalnızlığım ayaklanırdı göğe dokunan dağlardan.
Ağaçlar kanatlarının altına doğru uzarken,
Tarifi olmayan bir hazine çıktı ortaya yeryüzünün içinden.
Hiçbir anahtar uymazdı kilide.
Çıplak eller ve çaresiz düşüncelerle açmaya çalışıyordum.
Bir melek gibi belirirdin karşımda.
Duvarların içinden ışıklar girer,
Beni ziyaret ederdi.
Hiçbir şey demeden saçardın ışığını.
Ardından ise çeker giderdin.
Birkaç çukur kalırdı geriye.
Gözyaşlarım yeterli olmazdı doldurmaya.
İçlerine atlardım elime bir kürek alıp,
O eksiklikleri kendi elimde kapatabilmek adına.