8 Kasım 2018 Perşembe

Eşliğinde


Köşe bir yerdeyim.
Gece suskun, evler yıkık dökük,
Duvara yansıyan üç parmaklı bir ceset dans ediyor,
Beyazı sürükleyen rüzgarın eşliğinde.
Dağılan bir grinin içindeyim.
Hayat yalancı, pencereler karanlık,
Bir ruh kendi mezarını kazıyor,
Gökte parçalanan Ay'ın eşliğinde.
Kendi kendine yanan bir dakikanın arasındayım.
Geçmiş uzak, gelecek meçhul,
Ellerim duvarları okşuyor,
Gölgelerin içinde varlığını sürdüren bir yaşamın eşliğinde.
Saydam bir masanın altındayım.
Korkular gerçek, yalnızlık doğrucu,
Ayaklarım sokaklarda yürümekten kanıyor,
Bir yansımanın eşliğinde.
Gök kubbenin siyahlığının altındayım.
Düşünceler yorgun, ömür kısa,
Bir ses yankılanıyor,
Ruhsuz koridorların eşliğinde.
Yas tutan notaların eşiğindeyim.
Hava hastalıklı, çatılar çukur,
Yüreğime bir bıçak saplanıyor,
Esrarlı bir uykunun eşliğinde.
Hayatımı sıfırlayan bir sırrın omzundayım.
Zincirler soğuk, çığlıklar acılı,
Benliğim canavara kendisini teslim ediyor,
Işığın kırgınlığın eşliğinde.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder