Zaman devam ettiği ve ölüm var olduğu sürece yazacağım. Bu süreç içerisinde geçmiş ve geleceğin etkileri bu satırlara kazınacak. Eğer ben yazıyorsam dizelerimde ruhumdan da bir parça vardır.
10 Mart 2018 Cumartesi
Savaşçı
Acının bir hayal,
Yalnızlığın ise bir düş olduğu zamanda,
Bir savaşçı vardı gücünü sevgiden alan.
Gecenin yarattığı,
Hayatın dostluk ettiği o adam,
Bir gece ansızın yumdu gözlerini ruhu yelken açtı sonsuzluğa.
Yüzünde oluşmuş kırışıklıkların hepsi birer hikayeye aitti.
Ne kadar yaşadıysa hayatı o kadar canlıydı ruhu.
Vücudundaki yaraların hepsi bir yeniden doğuşu temsil ediyordu.
Dağlardan gelen tatlı rüzgar yüzünü her okşadığında,
Yüreği yeniden alevlenirdi o talihli kişiye.
Baştan aşağıya bir gizdi onu dinlemek.
Sözcüklerin ardına saklanmış anlamları keşfetmek.
Yeniden tutunmak delinin birisine.
Sevişmek bir anlam ifade etmez ruha,
Aşk olmadıktan sonra.
Eksik bir hikaye bırakılır ortaya.
Sen tamamlamaya çalışırsın cümleleri.
Silgi yoktur elimde ne yazdıysam gerçektir kağıtta.
Biraz hüzün biraz üzgün.
Gerçekçi bir hava katması için,
Biraz da sahtecilik.
Kalemimden bir hayat damlardı bir mürekkep misali.
Her kağıda çarpışında hayatı,
Biraz daha acırdı yüreği.
Fakat severdi.
Var olmayı severdi hiçliğin aksine.
Kendini hayata bağlayan o yorgun savaşçı,
Kendi kalesinin içine saklanmış,
Hikayesinin bitişini bekliyordu.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder