Kan

Etrafımda bana gülümseyen şişeler,
Yalnızlık kadehlerinden akan bir şarap misali,
Bu puslu geceye renk katıyor.
Başka bir köşeden varlığımla ilgilenen duygularım,
Beni her gece bu küçük yerde izliyorlar.
Yukarıdan gelen yapay ışık,
Bu ruhsuz bedenime çarpıyor.
Geçmişten gelen birkaç dürtü,
O normal hayatı biraz olsun farklı kılıyor.
Bedenimin içinde tutsak kalan bu çelimsiz ruh,
Güzel bir sona kavuşmayı arzuluyor.
Verilen bu kurtuluş mücadelesi,
Hayatın şaşırtmacılığı karşısında,
Sahte bir ateşkesle son buluyor.
Nezih bir evi selamlayan bu hiddetli denize,
Yorulmuş bedenim bir değer biçiyor.
Yalanlarla dolup taşmış sahil kenarı,
Gözyaşlarımın koruyucusu oluveriyor.
Bedenimden akan her kan,
Bu mazoşist ruha,
Her gece güç veriyor ve yeniden doğmasını sağlıyor.