Ölümüm yakın hissediyorum.
Kulakları sağır eden bir patlama sesi ile uyanmak,
Ardından duyulan siren sesleri.
Sonumum habercisi idiler.
Ve işi biraz daha güzel kılmak adına,
Bırakılan iki bomba daha.
Her şeyin sonunda oluşan,
O zifiri karanlık,
Karanlığın köşelerinde mahsur kalıyorum.
Geçmişte beni aydınlatacak bir ışık,
Bulamamışım ki şimdi önümü görebileyim.
Bu ölümün cenazesi yarın gece,
Denizin şiddetli dalgaları eşliğinde,
Tek kişi ile kalkacak.
Gömülmeyeceğim.
Insanlar beni bir kutuya hapsedemeyecek.
Denize bırakılacağım,
O götürecek beni başka diyarlara.
Ha bir de arkada güzel bir şarkı çalacak.
Ve sözleri insanı bir kez daha,
Etkisi altına alacak.
Kendine iyi bak çaresiz adam.
Belki bir gün başka bir adada karşılaşırız.
Elveda...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder